-Czas czytania: 5 minut-
Wytrwały. Niezachwiany. Silnej woli. Uparty. To tylko kilka słów, których niektórzy używają do opisania swoich dzieci. Choć może się to wydawać negatywne i te cechy nie wydają się godne podziwu, nie jest źle. Ci rodzice prawdopodobnie kochają i uwielbiają swoje dzieci i są dumni, że mają dzieci, które niektórzy nazywają trudnymi.
Ta koncepcja może wydawać się dziwna, ponieważ wychowywanie upartych dzieci może być wyzwaniem. Na przykład możesz mieć 2-latka, który nie śpi i zawsze mówi „nie”. Rzucają się całym ciałem i ciągle kiwają palcem przed Twoją twarzą. Może masz 8-latka, który wpada w potworne napady złości.
Mimo to nie ma nic złego w byciu zdecydowanym, otwartym i głośnym. To siła, która ich wzmocni, teraz i w przyszłości. Pomoże im zabrać głos i zyskać pewność siebie.
Spis treści:
Nie przepraszaj za to, że żyjesz
Oto kilka lekcji, których możemy się nauczyć od trudnych i wymagających dzieci.
1. Bądź cierpliwa
Posiadanie trudnych dzieci może być wyzwaniem, ale może nauczyć Cię, jak się zatrzymywać, cofnąć się, oddychać głęboko i powoli. Podczas gdy Twoje dzieci zachowują się nieswojo i są hałaśliwe, możesz chcieć je zaatakować krzycząc na nie. Jednak ich zachowanie może być lekcją radzenia sobie pod presją i radzenia sobie w trudnych sytuacjach.
To jedna moich najtrudniejszych lekcji ale jakże mi potrzebnych. Zrozumiałam, że brak mi cierpliwości i że szybko się złoszczę bez powodu. Bo tłumaczenie dziecku po raz kolejny lekcji, której nie zrozumiało nie jest problemem wtedy, gdy się uspokoję i pomyślę, że to normalne, że może nie rozumieć, więc zrobię to nieco inaczej jeszcze raz. Myślenie, że to nasze dzieci wyprowadzają nas z równowagi i że to normalne, że w końcu na nie krzyczymy jest błędnym myśleniem, a sam krzyk przemocą.
2. Bądź pewna siebie
Silne dziecko nie może otrzymywać niezrozumiałego komunikatu. Dziecko wymagające musi czuć, że ma stabilnego rodzica, który wie, co ma robić. Nie może być niezdecydowany i wątpiący, bo to dziecku nie pomaga. Dziecko przejmuje kontrolę nad życiem, a to nie jest dobra droga, bo to wciąż dziecko i to rodzic powinien być jego przewodnikiem. Szczególnie jeśli dziecko jest w Spektrum Autyzmu, ma ADHD czy inne trudności to musi czuć, że rodzic jest silny i że zawsze może na niego liczyć.
Najtrudniejsze dzieci są potężne, inteligentne i zawsze są autentyczne. Wiedzą, kim chcą być i co robią, co jest inspirujące. Akceptują uczucie dyskomfortu i śmieją się bez przeprosin i głośno. Trudne dzieci uczą nas, że nie ma nic złego w byciu sobą. Każdy z nas tego pragnie.
Przeczytaj również: 7 sposobów na uspokojenie dziecka z ADHD – trudne dziecko, to największy dar
3. Używaj swojego głosu
Załóżmy, że Twoje trudne dziecko i jego przyjaciele spotykają się na imprezie. Śpiewają, tańczą, biegają, bawią się i pływają, świetnie spędzają czas. Jednak jeden z ich znajomych sugeruje zagranie w grę, a Twoje wymagające dziecko odmawia. Możesz to postrzegać jako coś negatywnego, ale pomyśl o tym w ten sposób: odmówił nie dlatego, że jest złe, ale dlatego, że nie chcieli się bawić. Zamiast sprawiać problem, dzieci przechodzą do zajęć, które każdemu sprawiają przyjemność.
Niestety nie zawsze tak będzie i Twojemu trudnemu dziecku nie zawsze uda się postawić na swoim. Jednak należy być dumnym, że się obronił. Miał swoje zdanie i nie bał się używać swojego głosu. Z drugiej strony powinieneś nauczyć je, że jest czas i miejsce na wyrażenie swojej opinii. Czy nie tego powinniśmy uczyć się my dorośli, którzy często nic nie mówią i żyją życiem na które nie powinni się zgadzać?
4. Nie bój się negocjować
Kolejną nieoczekiwaną lekcją od wytrwałych dzieci jest sztuka negocjacji. Kiedy wychowujesz zdeterminowane dzieci, pokażą Ci one, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach z wdziękiem, opanowaniem i odrobiną przebiegłości. Nauczysz się sztuki negocjacji i debatowania.
Ja zrozumiałam, że warto odpuszczać małe rzeczy, a walczyć o ważne tematy. Nie upierać się przy każdym „zmień skarpetki na inne” bo skoro chce iść w tych dziurawych, to jej sprawa. Ale jeśli kolejny dzień z rzędu chce jeść pizzę na obiad, to staję do walki o zdrowie, rozsądek i spokojnie wyciągam swoje argumenty. Dzięki temu nauczyłam się odpuszczania spraw, które są mało ważne.
Przeczytaj również: Nigdy nie jest za wcześnie, aby rozmawiać z dzieckiem o seksie, ale może być za późno
5. Nie przepraszaj za to, że żyjesz
Niektórzy ludzie są skromni i łagodni jak dzieci, mówią cicho i prawie nie podnoszą ręki na lekcjach. Idą z tłumem, bo to jest łatwe i boją się konfrontacji. Kiedy chodzą po ulicach, nie mówią „cześć”, ale zamiast tego mówią takie rzeczy, jak „przepraszam”, ponieważ czują się winni tego, że istnieją. Przeprosili za wszystko, bo nie chcieli, żeby ich źle odebrano. Jednak posiadanie trudnych dzieci uczy, że nie powinnaś przepraszać ani czuć się źle z powodu swojego istnienia. Zamiast tego pozwól, aby Twoje działania mówiły za Ciebie i pokaż innym, że jesteś pewna siebie.
Twoja siła i moja też, to akceptacja naszych odmienności, moc wypowiadania się i życia po swojemu. Nie zamierzam więc już nigdy przepraszać za to, że jestem i że mam swoje zdanie. I wiem, że tej mocy nauczyła mnie też moja córka. Nie arogancji i wiecznej walki ale stawania za sobą i przepraszania tylko wtedy, gdy jest to naprawdę potrzebne.
6. Bądź nieustraszona
Dzieci wspinają się, skaczą, upadają i wstają, jakby nic się nie stało. W dzieciństwie raczej się tego oczekuje, niż się boi. Dorośli również mogą się poddać i zaakceptować strach, nurkując w coś nowego, ale jest to mniej prawdopodobne, gdy poczujemy ukłucie porażki. A co by było, gdybyś sięgnęła do czasów dzieciństwa, kiedy ostrożność nie była istotna? A co, jeśli przyznasz się do swoich obaw, ocenisz ryzyko i wkroczysz do akcji z ufnością dziecka, że nauczy się czegoś nowego?
Nadal możemy zajmować się swoimi obowiązkami; bycie nieustraszonym nie oznacza lekkomyślności, ale chęć podjęcia ryzyka. Jeśli spojrzysz na swój strach z odpowiedniej perspektywy, może to pozwolić na większą radość i samopoznanie w dorosłym życiu. Dzieci nie boją się niczego; jako dorośli, my też nie powinniśmy.
Tego nauczyła mnie moja córka. A tak naprawdę przypomniała mi o tej osobie, którą byłam zanim się urodziła. Zaczęłam więcej się wygłupiać, tańczyć i śmiać się z byle czego. Puściłam też lęki i strach, zaczęłam żyć odważniej, bo chcę być również dla niej przykładem, tak jak ona jest dla mnie.
Przeczytaj również: Inny, nie znaczy gorszy. Jak uczyć dzieci tolerancji dla odmienności
Podsumowanie i ważne odkrycia
Jeśli masz wytrwałe dzieci, powinnaś wiedzieć, że zawsze będą miały silną wolę. Nie możesz ich zmienić ani stłumić; takie właśnie są. Próba „złamania” dziecka nigdy nie przyniesie nic dobrego, wiemy to już przecież z doświadczenia i opowieści innych rodziców. Jednak ich zachowanie może zmienić Cię w nieoczekiwany sposób. Jeśli jesteś cierpliwa, elastyczna i płyniesz z prądem, docenisz lekcje, których nauczyłaś się od swojego trudnego dziecka.
Posiadanie dzieci, które niektórzy nazywają trudnymi, nie jest rozwiązaniem dla osób o słabym sercu. Może to doprowadzić Cię na skraj krawędzi i sprawić, że poczujesz, że tracisz rozum lub robisz coś złego. Powinnaś jednak wiedzieć, że wychowywanie dzieci u każdego wygląda inaczej i to, co sprawdza się w przypadku Ciebie, może nie działać w przypadku innych rodziców.
Mnie nauczyło wiele dobrego, choć nie było łatwo. Dzięki niej powstała również seria niezwykłych książek dla dzieci z przekazem dla dorosłych, które możesz zakupić w naszym sklepie.
Możesz jednak nauczyć się wielu rzeczy, wychowując trudne dzieci, i mogą one nauczyć Cię czegoś o sobie, z czego nie zdawałaś sobie sprawy. Mnie moja córka nauczyła tak wiele, że mogę dziś jedynie dziękować za to, że jest taka, jaka jest. Bez niej nie zatrzymałabym się, nie przebudziła, nie odkryła pokładów cierpliwości i możliwości zmian. To stało się możliwe tylko dzięki Niej.
Mama dziewczynki z planety Magia
P.S. Jeśli wolisz słuchać, to kliknij, słuchaj i subskrybuj po więcej.
